Cuandoseretiranlasmanosdelfuegonosquedanlasmarcasenlasmanoshombre
enlasmanosyenloscorazoneslánguidostambiénporqueestátodoconectadoporun
alambre(escomocuandojugábamosenlosparquesaesejuegodelas
bebidasenvenenadas)oxidadosolvidadosopacados.Peroexisteundetallequenadie
tomaencuentayesqueelfuegosigueahíaunqueseaalumbrándonoselaireaunque
seacalentándonoslasangresiempretanrojita(comoenlabandera)siempretanbonita
lasangreysufuegoelfuegoyelaire.Déjamecurartelasyayasdándolesbesitosderana
enelpotitoyaquetusmanossoncomounapaladoradaquecargaconlaspiedrasocon
latierraoconloquequierascargarhombreloquequierascargarenverdadporqueanadie
leimportaanadieleimportasiquieraalgo,nisusestómagosnisusbocasnisuspenes
nisusvaginasmohosasconsífilisdeamorsífilisdepasión.Yesquehacemuchoque
noentiendoalaslágrimasnialarisaqueemite(omite)tubocade(za)patoniatuspul-
monesquemepasantirandopollosendiabladosoquizásenamoradosyanisé.
Ysiteretengoaquíenmissillonesdeaguadeplumastequedarásdormidoyde
nuevonoentenderásnadadeloquetedigo(nientussueños)ypareceríaenferma
hablandosolayquizáquedespuésmeacostumbre.
No comments:
Post a Comment